کتاب: کاش کسی جایی منتظرم باشد
اسم کتاب وایب یوزری بودن میده.
مختواش؟ اونم یوزریه
کتاب مجموعه داستانه:
- آداب دلبری در سن ژرمن دپره
- باردار
- این مرد و این زن
- اپل تاچ
- امبر
- مرخصی
- رویداد روز
- نخ بخیه
- جونیور
- سال‌ها بعد
- کلیک کلک
- عاقبت کار
کتاب توصیفات بی بدیلی داره. از توصیف زن باردار و تک تک لحظاتش بگیر تا حس‌های در هم یه انسان مجرد دنبال زیده تا حس بعد تجاوز تا حس کارهای سخت تا حس شکست در برنامه‌های زندگی تا عشق اول تا ... ولی چیزی که کتاب را به نظر من یونیک میکنه واقع‌گراییش هست. در کنار اینکه حس جادویی بودن و خیال انگیزی به ادم القا میکنه داستان‌هاش ولی کاملا در فضای واقعی رقم میخورند و ادم میتونه تصور کنه که دقیقا توی همان موقعیت‌ها باشه.
کتاب را شاید بتونم چیزی بین داستان و نمایش‌نامه توصیف کنم. خیال انگیز مثل داستان‌ها و صریح و رک و پوست کنده رفتن سر اصل نکته مثل نمایش نامه.
کتاب از فضای روزمره زندگی غربی(فرانسوی) استفاده میکنه. کاملا در زمان حال نوشته شده و اصلا از مقتضیات زمان دست نکشیده. این نکته به همراه توجه خیلی دقیق به احساسات(بدون اینکه زیاد درگیرشان بشه بلکه با بیان مختصر و مفید) و صحنه سازی و شخصیت پردازی خوب و بیانی که حتی در لحظات ناراحتی بازهم حس مثبت القا میکنه یه ریالیسم جادویی(نامردم اگه معنیش را بدونم) رقم میزنه
